Поимник за аналитичка хемија

 А

• Активитет-се користи во вистинските термодинамички константи, наместо моларна концентрација на хемиските видови.
• Аликвот-дел од растворот.
• Алкалитет (базност) –мера на способноста на растворот за неутрализација на киселини.
• Алтернативна хипотеза –тврдење дека разликата меѓу две вредности е премногу голема за да се припише на неодредена грешка; се прифаќа ако тестот на значајност покаже дека нултата хипотеза треба да се отфрли.
• Алфа честичка-субатомска честичка со позитивен полнеж, еквивалентна на јадрото на хелиум.
• Амалгам-метален раствор на жива со друг метал.
• Амперометрија-вид на волтаметрија во која се врши мерење на струјата како функција на времето при постојан потенцијал.
• Амфипротски хемиски видови- хемиски видови што можат да се однесуваат и како киселини и како бази.
• Анализа-процес што овозможува хемиска или физичка информација за конституентите во примерокот, или на самиот примерок.
• Анализа за карактеризација-анализа со која се оценуваат хемиските или физичките својства на примерокот
• Анализа на варијанца-статистичка метода за споредување на три или повеќе серии податоци.
• Анализа со проточно инјектирање- аналитичка техника во која примероците се инјектираат во носечка струја од реагенси, или во која примерокот се соединува со други струи на носечки реагенси пред да влезе во детекторот
• Аналит- конституент во примерокот што е од аналитички интерес.  
• Аналитички принос-анализа на примерокот по додавање познато количество аналит.
• Анода- eлектрода на која се одвива оксидација.
• Анодна струја-Фарадеева струја што настанува при оксидациона реакција.
• Апроксимација за постојаност за кинетички процес- претпоставка дека соединение што се формира во текот на реакцијата достигнува концентрација која што останува константна речиси до крајот на реакцијата.
•  Апсорбанца –намалување на интензитетот на фотоните при нивно минување низ примерок.
• Апсорпционен спектар –графички приказ на апсорпцијата на електромагнетно зрачење од страна на примерокот во зависност на брановата должина (фреквенцијата, брановиот број)
• Аргентометриска титрација-таложна титрација во која титрант е Ag+.
• Асиметичен потенцијал-мембрански потенцијал што се јавува кога спротивните страни на мембраната се во контакт со идентични раствори, а потенцијалот сепак не е еднаков на нула
• Атомизација-процес за преведување на аналит во форма на слободни атоми.
• Ацидитет (киселост) мера за способноста на растворот да неутрализира база.

Б

• База -протон-акцептор.
• Беров закон- однос меѓу апсорбанцата на примерокот и концентрацијата на хемискиот вид што апсорбира.
• Бета честички-субатомски честички со електричен полнеж, кои што настануваат при конверзија на неутрон во протон, или при конверзија на протон во неутрон.
• Биномна распределба- распределба која што ја прикажува веројатноста да се добие еден од двата специфицирани резултати при фиксен број обиди.
• Бирета-волуметриски стаклен прибор што се користи за да се одвојуваат различни, нопознати волумени раствор.
• Бранов број-реципрочна вредност на брановата должина.
• Бранова должина-растојание меѓу било кои два последователни максимуми или минимуми на електромагнетен бран.
• Брзина на електро-осмотски проток-брзина со која растворената супстанца се движи низ капилара поради електро-осмотски проток.

В

• Валденов (Walden) редуктор-редукциона колона исполнета со гранули Ag како реагенс за редукција.
• Валидација-процес на потврдување дека определена процедура дава прифатливи резултати.
• Ван Демтерова равенка-равенка која што го покажува влијанието на брзината на протокот на мобилната фаза врз висината на теорискиот под.
• Варијанца-квадрат од стандардна девијација.
• Вибрациона релаксација-форма на релаксација без емитирање зрачење, при која аналитот преминува од повисоко во пониско вибрационо енергетско ниво во рамките на исто електронско ниво.
• Високо ефикасна течна хроматографија (HPLC)- хроматографска техника во која мобилната фаза е течност.
• Вкупна Јуденова (Youden) слепа проба- слепа проба со која се коригира сигналот предизвикан од интерференции аналит-матрица.
• Влијание на заеднички јон-намалување на растворливоста на тешко-растворна сол кога се наоѓа во раствор што содржи еден од јоните на солта.
• Внатрешна конверзија-форма на релаксација без емитирање на зрачење, при која аналитот преминува од состојба со повисока електронска енергија во состојба со пониска електронска енергија.
• Волтаметрија-електрохемиска метода со која се мери струјата како функција на воспоставен потенцијал.
• Волтамограм-графички приказ на струјата како функција од воспоставен потенцијал.
• Продорен волумен –волумен на примерок што може да биде пропуштен низ цврст апсорбенс, пред аналитот да престане да се задржува во апсорбенсот.
• Волуменски процент-волумен (во mL) на растворена супстанца во 100 mL раствор.
• Волуметриска тиквица-стаклен сад наменет за подесување на волуменот на раствор до специфицирана вредност, со полнење на садот до калибрираната ознака.
• Време на егзистирање-време на задржување на аналитот во ексцитирана состојба пред негово враќање во состојба со пониска енергија.

Г

• Гајгеров бројач-инструмент за броење радиоактивни честички што се темели на нивната способност да јонизираат инертен гас, на пр., аргон.
• Галваностат-уред што се користи за контрола на струјата во електрохемиска ќелија.
• Гама зраци-високоенергетско зрачење емитирано од атомски јадра.
• Гаснење –прекин на реакцијата при нагла промена на реакционите услови.
• Гасна хроматографија-хроматографска техника во која се користи гас како мобилна фаза.
• Гасно –течна хроматографија-хроматографска техника во која молбилна фаза претставува гас,  а стационарна фаза е течност што се наоѓа или на површината на цврстото полнење на колоната, или на површината на внатрешниот ѕид на колоната.
• Гибсова слободна енергија –термодинамичка функција за систем при константна температура и притисок, која што покажува дали реакцијата се одвива спонатно (ΔG < 0) или не се одвива спонтано (ΔG > 0), или, пак, е во рамнотежа (ΔG = 0).
• Груб примерок –почетен примерок, собран од избрана популација, без каква и да е понатамошна обработка.
• Гравиметрија базирана на испарување-гравиметриска метода при која губитокот на испарливи хемиски видови претставува аналитички сигнал.
• Гравиметрија –метода во која аналитичкиот сигнал е маса или промена на масата.
• Гравиметрија на честички-гравиметриска метода во која масата на аналитот што е во форма на лебдечки четички се одредува по нивно одвојување од матрицата на примерокот.
• Градиентно елуирање-процес на промена на јачината на растворувачот за мобилната фаза, за зголемување на ефикасноста на раздвојувањето како на растворените видови што елуираат порано, така и за оние што елуираат подоцна.
• Граница на детекција-статистички исказ за најмало количество аналит што може да се определи со доволна веродостојност.
• Граница на идентификација –најмала концентрација или апсолутно количество аналит за кое веројатностите за манифестирање на грешка од 1 или од 2 вид се еднакви.
• Граница на квантификација-најмала концентрација или апсолутно количество аналит кое што може да се одреди со сигурност.
• Гранов график –линеаризирана форма на титрациона крива.
• Графитна печка-електротермички атомизер во кој атомизацијата на примероците се врши со загревање поради електричен отпор.
• Грешка –мера за отстапување на резултатите или на мерењето.
• Грешка од втор вид –ризик од погрешно прифаќање на нултата хипотеза.
• Грешка од прв вид –ризик од погрешно отфрлање на нултата хипотеза.
• Грешка при земање примерок-грешка што се јавува при процесот на земањето примерок за анализа.

Д

• Двојки податоци-две групи податоци, што содржат резултати добиени со анализа на неколку проби земени од различни извори.
• Делови на милијарда- нанограми растворена супстанца во грам раствор; за водни раствори, единицата често се изразува како микрограм растворена супстанца во литар раствор (ppb).
• Делови на милион микрограми растворена супстанца во грам раствор; за водни раствори, единицата често се изразува како милиграми растворена супстанца во литар раствор (ppm).
• Детектор на база топлинска спроводливост-универзален гасно-хроматографски детектор во кој сигналот претставува промена на топлинската спроводливост на мобилната фаза.
• Детектор  со зафат на електрони- детектор за гасна хроматографија кој што е селективен за растворени супстанци со халогени или нитро функционални групи.
• Дигестија-процес со кој на талогот му се дава време да формира големи, почисти кристали.
• Дијаграм со скала- визуелен начин за оценка на системи во рамнотежа.
• Дијализа- метода за раздвојување со помош на полупропустлива мембрана.
• Диксонов (Dixon) Q-тест-статистички тест за одлучување дали некој резултат, којшто значително отстапува од другите, треба да се отфрли од групата податоци
• Дифузија-движење на материја како резултат на концентрационен градиент.
• Дифузионен слој-слој од раствор што се граничи со електрода, во кој единствен начин на транспорт на маса е дифузијата.
• Добра лабораториска практика- општи лабораториски постапки коишто, кога правилно се следат, помагаат во обезбедувањето квалитет на аналитичките постапки.
• Добра мерна практика-инструкции коишто опишуваат како правилно да се користат опремата и инструментите за да се обезбеди квалитет при мерењето.

Е

• Едностран тест на значајност-тест на значајност при кој нултата хипотеза се отфрла заради вредности само одедниот крај од кривата на нормална распределба
• Еквивалент-број молови на хемиски вид што може да даде една реакциона единица.
• Еквивалентна тежина-маса на соединение што содржи еден еквивалент.
• Еквивалентна точка-точка при титрација во која изреагирале стехиометриски еквивалентни количества аналит и титрант.
• Ексикатор-затворен сад што содржи средство за сушење; служи за чување примероци во сува атмосфера.
•  Исклучувачка граница-во ексклузиона хроматографија, растворена супстанца со најголеми честички која што може да биде одвоена од другите растворени супстанци; сите растворени супстанци со поголеми честички елуираат заедно.
• Димензионо- исклучувачка хроматографија-метода за раздвојување со пропуштање на смеса низ слој порозни честички, при што помалите честички од смесата подолго се задржуваат на слојот, поради нивната способност да навлегуваат во порозната структура.
• Надворешен стандард-стандарден раствор што содржи познато количество аналит, подготвен одвоено од примероците што содржат аналит.
• Надворешна конверзија-форма на релаксација без зрачење, при која енергијата се пренесува на растворувачот или на матрицата на примерокот.
• Екстракција-процес со кој растворена супстанца преминува од една фаза во нова фаза.
• Екстремен податок-податок чија вредност е многу поголема или многу помала од вредностите на останатите податоци.
• Ексцитационен спектар-флуоресцентен или фосфоресцентен спектар во кој интензитетот на емисијата на фиксна бранова должина претставува функција на брановата должина употребена за ексцитација.
• Електричен двослој-граница меѓу позитивно или негативно наелектризирана електрода и негативно или позитивно наелектризиран слој раствор во контакт со електродата.
• Електрогравиметрија-гравиметриска метода во која сигналот е маса на талог издвоен на катода или на анода во електрохемиска ќелија.
• Електрода од втор вид –метална електрода чиј потенцијал е функција на концентрацијата на X во MXn/M оксидационо-редукционата полуреакција.
• Електрода од прв вид метална електрода чиј потенцијал е функција на концентрацијата на Mn⁺ во Mn⁺/M оксидационо-редукционата полуреакција.
• Електро кинетичко инјектирање-техника на инјектирање во капиларна електрофореза во која за инјектирање на примерок во капиларна колона се користи електрично поле.
• Електролитен мост –врска меѓу два раствори која што овозможува движење на струјата во форма на јонски полнежи.
• Електромагнетен спектар-поделба на електромагнетното зрачење според енергијата на фотоните.
• Електроосмотски проток-движење на спроводлива средина како одговор на применето електричнополе.
• Електроферограм во електрофореза, еквивалент на хроматограм.
• Електрофореза- техника на раздвојување заснована на способноста на растворената супстанца да се движи низ спроводлива средина под дејство на електрично поле
• Електрофоретска брзина-брзина со која растворена супстанца се движи низ спроводлива средина како резултат на нејзина електрофоретска мобилност.
• Електрофоретска мобилност-мера за способноста на растворена супстанца да се движи низ спроводлива средина како одговор на воспоставено електричнополе.
• Емисија-ослободување фотон кога аналитот од состојба со повисока енергија се враќа во состојба со пониска енергија.
• Емисионен спектар-графички приказ на емисиони интензитети во однос на брановата должина (или фреквенција, или бранов број).
• Емпириски модел-модел со кој се опишува реакција на даден систем, кој што не е изведен од теориски принципи.
• Ензим –протеин кој што катализира биохемиски реакции.
• Ензимска електрода-електрода чиј одговор на концентрацијата на даден супстрат претставува реакција на супстратот со имобилизиран ензим, кој што создава јон што може да биде следен со јон-селективна електрода.
• Енталпија-промена на енталпијата укажува на топлина апсорбирана или ослободена во текот на хемиска реакција што се одвива при константен притисок.
• Ентропија-мера за несреденост.
• Ефективна ширина на лента- ширина на лента на зрачење што минува низ селекторот на бранова должина, мерена на полувисината на лентата.
• Ефикасност на струјата-дел од струјата која вистински учествува во оксидацијата или во редукцијата на аналитот

Ж

• Живина електрода со висечка капка –електрода во која капка од Hg се задржува на отворот од капиларна цевка.
• Живина електрода со статична капка-електрода во која се формираат сукцесивни капки од Hg на крајот од капиларна цевка, под дејство на механички клип, при што секоја капка претставува нова електродна површина.
• Живина електрода што капе-електрода во која се формираат последователни живини капки на крајот од капиларна цевка, како резултат на тежината на живата, при што секоја капка дава нова електродна површина.

З

• Завршна  точка-точка при титрација во која престанува додавањето титрант.
• Закон за брзина на реакција-равенка што ја поврзува брзината на реакцијата за дадено време со концентрацијата на хемискиот вид што ја одредува брзината.
• Заситена каломелова електрода-референтна електрода што се базира на редукцијата на Hg₂Cl₂ до Hg во воден раствор заситен  со KCl:
• Hg₂Cl₂(s) + 2e–↔ 2Hg(l) +2Cl^–(aq).
• Заштитен реагенс-реагенс што реагира со аналитот, спречувајќи го да се трансформира во форма која што не може да се анализира.
• Заштитна колона-ефтина колона што се користи за заштита на поскапи аналитички колони.
• Земање примерок in situ –земање примерок од популација без физичко издвојување на примерокот.
• Зета  потенцијал-промена на потенцијалот по должината на двојниот слој.
• Значајни цифри-цифри од мерената големина, во кои се вклучени сите цифри што се утврдени со сигурност, и една цифра(последната) чијавредност не е сигурна

И

• Издржлива метода (rugged) –метода која што не е осетлива на промени во експерименталните услови.
• Изократно елуирање-користење на мобилна фаза со константен состав во целиот тек на раздвојувањето.
• Изотопи –aтоми со ист број протони, но различен број неутрони во јадрото.
• Изотопско разредување-варијанта на интерна стандардизација во која радиоактивна форма на аналитот служи како внатрешен стандард
• Индекс на поларност –кванитативна мера за поларност на растворувачи.
• Индикатор –обоено соединение чија промена на боја ја сигнализира завршната точка на титрацијата.
• Индикаторска електрода-електрода чиј потенцијал е функција од концентрацијата на аналитот (позната и како работна електрода).
• Инјектирање во колона-директно инјектирање на термички нестабилни примероци во капиларна колона.
• Инјектирање со јамка –начин на инјектирање на примероци, при кој примерокот се воведува во краток дел од цевоводот (јамка) и се инјектира во колоната со пренасочување на мобилната фаза низ јамката.
• Инклузија-онечистување во талогот што настанува со соталожување, кога јоните на хемискиот вид што пречи заземаат места во кристалната решетка на талогот.
• Инклузиона граница-водимензионо-исклучувачката хроматографија, растворена супстанца со најмали честички кои што може да се раздвојат од другите растворени супстанци; растворени супстанци и со мали зрна слични поголеми на коишто елуираат заедно.
• Интензитет-флукс на енергија во единица време на единица површина.
• Интервал на доверба-интервал на резултати околу средната вредност, кој што може да се објасни со случајна грешка.
• Интерен стандар-дстандард чиј идентитет се разликува од идентитетот на аналитот, кој се додава на сите примероци и на сите стандарди што содржат аналит.
• Интерферометар-уред кој што овозможува сите бранови должини на светлината да бидат измерени истовремено, елиминирајќи ја потребата од селектор на бранова должина.

Ј

• Јонизационен супресор-реагенс кој се јонизира полесно од аналитот
• Јоносупресорска колона-колона што се користи за минимизирање на спроводливоста на мобилната фаза во хроматографија со јонска измена.
• Јонофор –неутрален лиганд чиј надворешен слој е хидрофобен, а внатрешниот хидрофилен
• Јонселективна електрода-електрода за која мембранскиот потенцијал е функција од концентрацијата на даден јон присутен во растворот.
• Јон -селективна електрода со течна основа-јон-селективна електрода со хидрофобна мембрана во која е инкорпориран хелатен реагенс.
• Јонска јачина-квантитативна метода за изразување на јонскиот состав на растворот, која го зема предвид поголемото влијание на јоните со повисок полнеж.
• Јонска хроматографија со една колона –хроматографија со јонска размена во која условите се така подесени што не е потребна јон-супресорска колона.

К

• Калибрација-процес кој обезбедува сигналот измерен со опрема или инструмент да биде точен.
• Калибрациона крива-графички приказ на резултатот од стандардизацијата, кој покажува како сигналот на методата се менува во зависност од промената на количеството аналит.
• Капацитет на пик-максимален број растворени соединенија коишто може да се раздвојат во дадена колона.
• Капиларна гел-електрофореза-вид капиларна електрофореза во која капиларната колона содржи гел кој што овозможува раздвојување според големина на честичките.
• Капиларна електрохроматографија-вид на капиларна електрофореза во која стационарната фаза е вклучена во капиларна колона.
• Капиларна електрофореза-електрофореза што се одвива во капиларна цевка.
• Капиларна зонска електрофореза-вид капиларна електрофореза во која раздвојувањето се темели на разликата на електрофоретската мобилност на растворените супстанци.
• Капиларна колона-колона со мал пречник, која што обично не содржи полнител.
• Карактеристична концентрација-концентрација на аналит што покажува апсорбанца
• Катода-електрода на која се одвива редукција.
• Катодна струја-Фарадеева струја што настанува како резултат на реакција на редукција.
• Квалитативна анализа-анализа со која се одредува идентитетот на хемиските видови присутни во даден примерок.
• Квантен принос-фракција на апсорбирани фотони кои што го даваат очекуваниот ефект, напр., флуоресценција или фосфоресценција.
• Квантитативна анализа-анализа со која се одредува колкаво количество од одреден хемиски вид е присутно во анализираниот примерок.
• Квантитативно пренесување-процес на пренесување на примерок од еден сад во друг на начин кој обезбедува целокупен пренос на материјалот
• Келдалова анализа-киселинско-базна титриметриска метода за одредување количество азот во органски соединенија.
• Киселина-донор на протон.
• Киселинско –базна титрација-титрација при која реакцијата меѓу аналитот и титрантот е киселинско-базна реакција.
• Коагулација-процес во кој мали (колоидни) честички талог се слепуваат и формираат поголеми честички.
• Коватовретенционен индекс-начин за нормализирање на ретенциони времиња со споредување на ретенционото време на растворената супстанца со ретенционите времиња на нормални алкани.
• Коефициент на активитет-број што, при множење со концентрацијата на хемискиот вид, го дава неговиот активитет.
• Коефициент на распределба-рамнотежна константа со која се опишува распределбата на растворена супстанца меѓу две фази; за дефинирање на коефициентот на распределбата се зема само една форма на растворената супстанца.
• Коефициент на селективност-мера за осетливоста на дадена метода на влијанието од одреден хемиски вид врз аналитот.
• Комплексометриска титрација-титрација при која реакцијата меѓу аналитот и титрантот е реакција на комплексирање.
• Композитен примерок-неколку примероци, земени со зафаќање од материјалот што треба да се анализира, комбинирани така да формираат еден примерок.
• Конвекција-движење на материјал како одговор на механичка сила (напр., при мешање на раствор).
• Конвертор-уред кој врши конверзија на хемиско или физичко својство, како што е pH или интензитет на фотон, во електричен сигнал кој што лесно се мери, како што е напон или струја.
• Конкурентна екстракција течно-течна-екстракција при која растворените супстанци се екстрахираат наизменично во свежи порции на две екстракциони фази.
• Константа на брзина на реакција –во законот за брзина на реакција, константа на пропорционалност меѓу брзината на реакцијата и концентрацијата на хемискиот вид што ја одредува брзината.
• Константа на дисоцијација –константа на рамнотежа на реакција во која комплексот метал-лиганд дисоцира до некомплексиран метален јон и лиганд.
• Константа на дисоцијација на база –константа на рамнотежа на реакција во која базата прима протон од растворувачот.
• Константа на дисоцијација на киселина-константа на рамнотежа на реакција во која киселината оддава протон на растворувачот.
• Константа на последователно формирање -константа на формирање комплекс метал-лиганд кога на метален јон или на метал-комплекс се додава само по еден лиганд.
• Константа на формирање- рамнотежна константа за реакција во која металот и лигандот се сврзуваат во комплекс метал-лиганд.
• Константна определена грешка –определена грешка чија вредност е иста за сите примероци
• Континуиран извор-извор што емитира зрачење во широк интервал бранови должини.
• Контрола на квалитетот чекори што се преземаат за да се обезбеди анализата да е под статистичка контрола.
• Контролна анализа-анализа на стандардна проба чиј состав не е познат на аналитичарот.
• Контролна карта-графички приказ на временски зависна промена на резултатите од една анализа; се користи за да се следи дали анализата е во состојба на статистичка контрола.
• Концентрација-израз што го утврдува релативното количество растворена супстанца во однос на единица волумен или единица маса на раствор.
• Концентрациони техники-техники во кои сигналот е пропорционален со концентрацијата на аналитот; наречени се и „инструментални“ техники.
• Конусирање и квартирање-процес на редуцирање на големината на основниот примерок.
• Копреципитација со атсорпција-копреципитирано онечистување што се атсорбира на повришната на талогот.
• Корекција на фонот-во атомската апсорпциона спектроскопија, корекција на вредноста на апсорбанцата за износ кој што се должи на апсорпцијата од страна на матрицата на примерокот.
• Криогено фокусирање-процес на концентрирање на испарливи растворени соединенија со ладење на влезот на колоната под собна температура
• Кулометрија—електрохемиска метода со која се мери струјата потребна за целосна оксидација или редукција на аналитот.
• Кулометриски титрации-титрации при кои еквивалентната точка претставува време потребно константна струја комплетно да го оксидира или редуцира аналитот.
• Кумулативна константа на формирање –константа на формирање комплекси метал-лиганд, при што на металниот јон или на метал-лигандниот комплекс истовремено се додаваат еден или повеќе лиганди.

Л

• Лабораториски примерок-примерок донесен во лабораторија за анализа, по обработка на основниот примерок.
• ЛеШателјеов принцип-принцип според кој во еден систем, кој е изведен од рамнотежа, се одвиваат реакции коишто се спротивставуваат на промената.
• Лиганд -луисовска база која што се сврзува со метален јон.
• Линеарна регресија-математичка техника за усогласување на равенка (на пр., равенка на права линија) со експерименталните податоци.
• Линиски извор-извор кој што емитира зрачење со само една одбрана бранова должина.
• Лична грешка-грешка која што е резултат на отстапување внесено од страна на аналитичарот.
• Лонгитудинална дифузија-удел во проширување на лента како резултат на дифузија на растворена супстанца од области со повисока концентрација кон области со пониска концентрација.

М

• Маркер – радиоактивен елемент што се користи како интерен стандард.
• Масен спектар –графички приказ на јонски интензитет како функција на односот на масата на јонот и на неговиот полнеж.
• Маскирање-метода на псевдо-раздвојување според која одреден хемиски вид е попречен да учествува во хемиска реакција со негово сврзување со маскирен реагенс во нереактивен комплекс.
• Маскирен реагенс –реагенс што се користи за сврзување на даден хемиски вид во нереактивен комплекс, за негово маскирање.
• Матичен-раствор-што останува над талогот по завршеното таложење.
• Матрица-сите конституенти на примерокот, освен аналитите.
• Медијана –вредност на податок од множество подредени податоци, во однос на која половината од податоците се поголеми по вредност, а половината се помали.
• Медијатор-хемиски вид што пренесува електрони од електродата на аналитот.
• Меѓусистемски премин(intersystem crossing) –форма на релаксација без емитирање на зрачење, при која аналитот преминува од состојба со повисока електронска енергија во состојба со пониска електронска енергија со различна состојба на спинот.
• Мембрански потенцијал-потенцијал што се создава по должината на спроводлива мембрана чии спротивни страни се во контакт со раствори со различен состав.
• Менискус-закривена површина на течност што се наоѓа во цевка.
• Мерење-експериментално одредување на хемиските или физичките својства на аналитот.
• Мерна грешка-грешка која што се должи на ограниченоста на опремата и на инструментите употребени при мерењето.
• Металохромен индикатор-визуелен индикатор што се користи за означување на завршна точка на комплексометриска титрација.
• Метода на континуирани варијации- постапка за одредување на стехиометријата меѓу два реактанти со подготвување раствори што содржат различни молски удели на еден од реактантите; позната и како метода на Џоб.
• Метода на однос на косини –постапка за одредување на стехиометријата меѓу два реактанти со мерење на релативната промена на апсорбанцата при услов секој реактант да е лимитирачки реагенс.
• Метода на однос на молови-постапка за одредување на стехиометријата меѓу два реактанти со подготвување раствори со различен молски однос на двата реактанти.
• Метода на стандардни додатоци стандардизација при која кон примерокот се додаваат аликвоти на стандарден раствор.
• Методска грешка-грешка што се должи на ограниченоста на аналитичката метода употребена за анализа.
• Методска слепа проба (примерок, образец) –примерок што ги содржи сите компоненти на матрицата, освен аналитот.
• Миграција-движење на катјони или анјони како одговор на воспоставениот потенцијал.
• Михаелисова константа-комбинација на неколку константи на брзини, коишто ја одредуваат брзината на реакцијата ензим-супстрат.
• Мицела-агломерат од молекули што содржат јонски „глави“ и хидрофобни „опашки“, ориентирани така што формираат структура со хидрофобна внатрешност и хидрофилна надворешност.
• Мицеларна електрокинетичка капиларна хроматографија-варијанта на капиларна електрофореза во која неутрални растворени супстанци се раздвојуваат врз основа на нивната способност да се распределат на мицела со електричен полнеж.
• Мобилна фаза во хроматографијата-екстракциона фаза што се движи низ системот.
• Молалност-број молови на растворена супстанца во килограм раствор.
• Моларност-број молови на растворена супстанца во литар раствор.
• Монохроматор-селектор на бранова должина што користи дифракциона решетка или призма, и кој што овозможува континуирана промена на номиналната бранова должина.
• Монохроматско зрачење-електромагнетно зрачење со една бранова должина.
• Моќност-флукс на енергија во единица време.
• Мртво време-време потребно незадржаните растворени супстанци да го изминат патот од местото на инјектирањето до детекторот.
• Мртов волумен-волумен на мобилната фаза потребен за пренос на незадржаната растворена супстанца од местото на инјектирањето до детекторот.

Н

• Наднапон-разлика меѓу потенцијал што е реално потребен за започнување на реакцијата на оксидација или редукција, и потенцијалот пресметан од Нернстовата равенка.
• Наполнета колона-колона со широк внатрешен пречник, наполнета со честички со соодветен материјал.
• Натрупување-начин на концентрирање на растворени соединенија во капиларна електрофореза по нивното инјектирање во капиларна колона.
• Научна нотификација-скратен начин на изразување на многу големи или на многу мали броеви со укажување на декаден степен; на пр., 1000 е 1x10³.
• Негатрон- бета честичка што се создава при конверзија на неутрон во протон; еквивалентен е на електронот.
• Неодредена грешка-секоја случајна грешка која што е причина одредени мерења или резултати да бидат премногу големи или премногу мали.
• Неодреденост-интервал на можни вредности на дадено мерење.
• Нераздвоено инјектирање-техника на инјектирање на примерок во капиларна колона, така што во колоната се внесува висок процент од примерок.
• Нернстова равенка-равенка што го поврзува електрохемискиот потенцијал со концентрацијата на продуктите и на реактантите.
• Неспарени податоци-две серии податоци што се состојат од резултати добиени од неколку примероци, издвоени од еден извор.
• Неутронска активација-индуцирање радиоактивност во нерадиоактивен примерок со бомбардирање на примерокот со неутрони.
• Нефарадеева струја-струја во електрохемиска ќелија која што не е резултат на редокс реакција.
• Нефелометрија-метода при која се мери интензитетот на расеаното зрачење под агол од  90º во однос на изворот.
• Нивелирање  (нивелирачки) киселини-кои што се подобри донори на протони од растворувачот, се изедначуваат по јачина со киселината на протонираниот растворувач; бази што се подобри протон акцептори од растворувачот, се изедначуваат по јачина со базата на депротонираниот растворувач.
• Никвистова теорема-тврдење дека периодичен сигнал мора да се анализира најмалку двапати во секоја периода за да се елиминира определена грешка при мерењето на неговата фреквенција.
• Номинална бранова должина бранова-должина пропуштена од селекторот на бранова должина.
• Нормална калибрациона крива –калибрациона крива што се добива со примена на неколку надворешни стандарди.
• Нормална распределба –крива на распределба на веројатноста, на мерењата и на резултати кои што се под влијание на случајна грешка во форма на „ѕвоно“,.
• Нормалност-број на еквиваленти на растворена супстанца во литар раствор.
• Нормално –фазна хроматографија-течна хроматографија што користи поларна стационарна фаза и неполарна мобилна фаза.
• Нулта хипотеза-тврдење дека разликата меѓу две вредности може да се објасни со неодредена грешка; се прифаќа ако е позитивен тестот на значајност.

О

• Оклузија-копреципитирано онечистување,      заробено во честичките на талогот при нивното формирање.
• Оксидација-губиток на електрони.
• Оксидационен реагенс-хемиски вид што прима електрони од друг хемиски вид.
• Омов закон-исказ дека струјата што минува низ колото е пропорционална со воспоставениот потенцијали е обратнопропорционална на отпорот на колото.
• Осетливост-мера за можноста со дадена метода да се разликуваат два примероци; се изразува како промена на сигналот при единична промена на количеството аналит.
• Ослободувачки реагенс-реагенс чија реакција со хемиски вид што предизвикува интерференција се одвива полесно, одошто реакцијата на истиот хемиски вид со аналитот.
• Основен раствор-раствор со позната концентрација, од кој се подготвуваат поразредени раствори.
• Отворена цевчеста колона –капиларна колона која што не содржи честички на полнител.
• Оценка на квалитетот –чекори што се преземаат за оценка дали одредена анализа е под статистичка контрола.

П

• Паралелни примероци (проби, обрасци, duplicate samples) –два примероци земени од еден заеднички основен примерок, и употребени за оценка на прецизноста на дадена аналитичка метода.
• Пептизација- процес обратен од коагулација, кога коагулирани честички се распаѓаат на помали честички.
• Перисталтичка пумпа-уред за потиснување на течности низ флексибилна цевка.
• Пипета-стаклен сад наменет за пренос на одреден волумен раствор, кога е наполнет до калибрирана ознака.
• Плазма-врел, јонизиран гас богат со јони и со електрони.
• Пламено –јонизационен детектор-речиси универзален детектор за гасна хроматографија во кој растворените супстанци согоруваат во пламен од H₂/воздух, создавајќи при тоа мерлива струја.
• Планарна хроматографија-варијанта на хроматографија во која стационарна фаза е имобилизирана на рамна површина.
• Повратна титрација (ретитрација)- титрација при која на раствор што содржи аналит се додава реагенс во вишок, и неизреагираниот реагенс што останува по неговата реакција со аналитот се одредува со титрација.
• Повторливост-прецизност на анализа за која единствен извор на променливост е анализата на паралелни примероци.
• Позитрон –бета честичка што се формира при конверзија на протон во неутрон.
• Поларографија-варијанта на волтаметрија во која се користи живина електрода што капе или електрода со статичка живина капка.
• Полихроматско зрачење-електромагнетнозрачење со повеќе од една бранова должина.
• Полу -живот –време потребно да се разложат половината од почетниот број атоми на радиоактивен изотоп (t1/2).
• Помошен реагенс за комплексирање -втор лиганд при комплексометриска титрација, кој првично се сврзува со аналитот, но потоа се истиснува од титрантот.
• Помошен реагенс за оксидација-реагенс што се користи за оксидација на аналитот пред неговата анализа со редокс титрација.
• Помошен реагенс за редукција-реагенс што се користи за редукција на аналитот пред неговата анализа со редокс титрација.
• Популација-множество од сите членови на еден систем.
• Потенцијал на течен контакт- мост потенцијал што се развива на врската меѓу два јонски раствори со различен состав, поради разликата во мобилноста на јоните.
• Потенциометар-уред за мерење потенцијална електрохемиска ќелија без повлекување струја и без промена на составот на ќелијата.
• Потенциостат-уред што се користи при контрола на потенцијална електрохемиска ќелија.
• Пребарување на спектри –споредување на спектар на непознато соединение со референтни спектри меморирани во компјутерска датотека.
• Предконцентрирање-процес на зголемување на концентрацијата на аналитот пред негово анализирање.
• Предно развлекување-развлекување на почетокот на хроматографскиот пик, обично поради инјектирање на премногу големо количество примерок.
• Пренос на маса –една од причините за проширување на лента, како резултат на времето потребно растворената супстанца да премине од мобилната фаза или од стационарната фаза во граничниот слој меѓу двете фази. ; движење на материјал кон или од електродна површина.
• Прецизност-индикација за репродуцибилост на мерењата или на резултатите.
• Примарен реагенс-реагенс со позната чистота, кој што може да се користи за подготвување раствори со позната концентрација.
• Примерок –членови на популација коишто се собрани и анализирани.
• Производ на растворливост-рамнотежна константа за реакција во која супстанца во цврста состојба дисоцира на јони.
• Пропорционална определена грешка-определена грешка чија вредност зависи од количеството примерок земен за анализа.
• Противелектрода  (контраелектрода) –втора електрода во ќелија со две електроди, наменета за комплетирање на електричното коло.
• Протокол за посебни намени-прецизно напишан протокол за анализа, кон кој аналитичарот треба стриктно да се придржува.
• Протокол –множество пишани упатства за анализа на даден вид примерок, специфициран од страна на определена агенција.
• Проценето земање примероци-примероци собрани од целна популација, при што се користени расположиви информации за распределбата на аналитот во популацијата.
• Процесор на сигнал уред, како што е бројач или компјутер, кој што го прикажува сигналот од конверторот во форма која што лесно се интерпретира од страна на аналитичарот.
• Проширување на лента –зголемување на ширината на базната линија на растворената супстанца при нејзино движење од местото на инјектирањето до детекторот.
• Пуфер за подесување на вкупна јонска јачина- раствор што содржи релативно висока концентрација на инертни електролити; неговиот состав ја фиксира јонската концентрација на растворот во кој е додаден.
• Пуфер –раствор што содржи конјугирана двојка слаба киселина/слаба база, што не претрпува промени на pH кога ќе се додаде мало количество силна киселина или силна база.
• p-функција-функција од облик pX, каде што pX = –log(X).
• pH дефинирано како pH = –log[H₃O⁺].

Р

• равенка за зачувување на масите –равенка со која се утврдува дека материјата се зачувува, и дека вкупното количество на хемискиот вид, додаден во раствор, мора да биде еднакво на збирот на количествата на секој од неговите можни форми присутни во растворот.
• Равенка на зачувување на полнежи-равенка која што покажува дека вкупната концентрација на позитивниот полнеж во растворот мора да биде еднаква на вкупната концентрација на негативниот полнеж.
• Развлекување-развлекување на крајот од хроматографскиот пик, кое што обично се должи на присуство на високо активни места во стационарната фаза.
• Раздвоено  инјектирање-техника за инјектирање на примероци во капиларна колона, така што само мал дел од примерокот влегува во колоната.
• Разредување-процес на подготвување помалку концентриран раствор од поконцентриран раствор.
• Рамнотежа-состојба на систем во која концентрациите на реактантите и на продуктите на дадена реакција остануваат константни.
• Рамнотежна константа -за реакција што е во рамнотежа, рамнотежната константа ја одредува релативната концентрација на продуктите и на реактантите.
• Распон-нумеричка разлика меѓу најголемата и најмалата вредност во дадено множество податоци.
• Распределба на веројатности-графички приказ што ја покажува зачестеноста на појавувањето на членовите на популацијата.
• Распределителен однос-однос што ја изразува вкупната концентрација на растворената супстанца во една фаза во споредба со друга фаза; при дефинирањето на односот на распределбата се земаат предвид сите форми на растворената супстанца.
• Реверзно –фазна хроматографија-течна хроматографија што користи неполарна стационарна фаза и поларна мобилна фаза.
• Редокс електрода-инертна електрода која што служи како извор или приемник на електрони од оксидационо-редукционата полуреакција.
• Редокс индикатор-визуелен индикатор што се користи за означување на завршната точка при редокс титрација.
• Редокс реакција –реакција при која доаѓа до пренос на електрони.
• Редокс титрација-титрација во која реакцијата меѓу аналитот и титрантот е оксидационо-редукциона.
• Редукција-примање електрони.
• Редукционен реагенс-хемиски вид што дава електрони на друг хемиски вид.
• Резидуална грешка-разлика меѓу експерименталната вредност и вредноста пресметана од регресиона равенка.
• Резидуална струја-струја во електрохемиска ќелија која што е присутна дури и при отсуство на аналит.
• Резолуција- во спектроскопијата, раздвојување меѓу две спектрални карактеристики, како што се апсорпциони или емисиони линии.
• Релаксација-процес преку кој аналитот се враќа од состојба со повисока енергија во состојба со пониска енергија.
• Релативна презаситеност-мера за износот до кој даден раствор, или локализирана област од растворот, може да содржи повеќе растворена супстанца одошто се очекува во услови на рамнотежа.
• Репродуцибилност-прецизност кога се споредуваат резултати од неколку примероци, од неколку аналитичари или од неколку методи.
• Ретенционен волумен-волумен на мобилната фаза потребен да ја пренесе растворената супстанца од местото на инјектирањето до детекторот.
• Ретенционо време-време потребно растворената супстанца да помине од местото на инјектирањето до детекторот.
• Референтна електрода –електрода чиј потенцијал останува константен и во однос на која може да се мерат други потенцијали.
• Робустна метода-метода која што може да се примени за анализа на широка лепеза различни матрици.

С

• Самоапсорпција во атомската емисија- намалување на интензитетот на емисијата кога светлината емитирана од атомите во ексцитирана состојба во центарот на плазмата или пламенот се апсорбира од атомите од надворешните зони на пламенот.
• Сврзана стационарна фаза-течна стационарна фаза која што е хемиски сврзана со честичките на материјалот со кој е наполнета колоната.
• Секундарен реагенс –реагенс чија чистота мора да се утврди во однос на примарен реагенс.
• Селективност-мера за отсуство на интерференции во некоја метода, дефинирана преку методски коефициент на селективност.
• Сигнал-мерена големина која што е пропрорционална на количеството аналит.
• Симплекс оптимизација е ефикасна метода за оптимизирање која што овозможува истовремено оптимизирање на неколку фактори.
• Сингулетна ексцитирана состојба-ексцитирана состојба во која сите електронски спинови се спарени.
• Систематско земање примероци –собирање примероци од избрана популација во правилни временски и просторни интервали.
• Систематско –проценето земање примероци –методологија на земање примероци која што претставува комбинација на проценето и на систематско земање примероци.
• Слоевито земање примероци –методологија на земање примероци со кој популацијата е поделена во различни слоеви, од кои се земаат примероци по случаен избор.
• Случаен примерок-примерок земен по случаен избор од целна популација
• Спектрофлуорометар-инструмент за мерење на флуоресценција што користи монохроматор за селекција на ексцитациона и емисиона бранова должина.
• Спектрофотометар-инструмент за мерење на апсорбанца, кој што користи монохроматор за селекција на бранова должина.
• Сребро /среброхлоридна електрода-референтна електрода што се темели на редукцијата на AgCl до Ag: AgCl(s) + e– ↔Ag(s) + Cl–(aq).
• Средина-средна вредност на множество податоци.
• Стаклена електрода-јон-селективна електрода со стаклена мембрана во која потенцијалот потекнува од реакција на јонска размена на површината на мембраната.
• Стандарден  референтен материјал-материјал со сертифицирана содржина на аналити.
• Стандардизација во една точка-стандардизација при која се користи еден стандард што содржи познато количество аналит. С
• Стандардизација во повеќе точки-стандардизација при која се користат два или повеќе стандарди што содржат познато количество аналит.
• Стандардизација-процес на утврдување на односот меѓу количеството аналит и сигналот на методата.
• Стандардна водородна електрода-референтна електрода што се заснова на редукцијата на H⁺(aq) во H2(g) на платинска електрода: H⁺(aq) + e^– = 1/2H₂(g).
• Стандардна девијација-статистичка мера за „средно“ отстапување на еден податок од средната вредност на податоците.
• Стандардна метода-метода за која што е утврдено дека дава прифатливи резултати.
• Стандардна состојба-услови при кои цврстите и течните супстанци се во чиста форма, гасовитите супстанци имаат притисок 1 атмосфера, растворените супстанци имаат концентрација 1 M, а температурата изнесува 298 K.
• Стандардна постапка-постапка што се однесува на земање и анализирање примероци  и интерпретирање резултати од анализа.
• Стационарна фаза во хроматографијата- екстракциона фаза што останува во фиксна позиција.
• Степен на извлекување-фракција од аналитот или од реагенсот што предизвикува интерференција, а заостанува по сепарацијата.
• Степени на слобода-број на независни вредности на кои се заснова резултатот.
• Стрипинг волтаметрија –варијанта на волтаметрија во која аналитот прво се депонира на електродата а потоа се отстранува (се „симнува“) електрохемиски, при што се следи струјата како функција од воспоставениот потенцијал.
• Струја на електрично полнење-струја во електрохемиска ќелија која што настанува поради формирање на електричен двослој.
• Супстрат-специфична молекула за која даден ензим служи како катализатор.
• Суперкритичен флуид-состојба во која супстанцата се одржува на температура и на притисок кои што ги надминуваат критичната температура и критичниот притисок.
• Сцинтилационен бројач –уред за броење радиоактивни честички, чија функција се темели на способноста на честичките да иницираат флуоресценција во определена супстанца.

Т

• Талог-нерастворна цврста фаза што се формира при мешање на два или повеќе растворливи реагенси.
• Таложен-реагенс-реагенс што предизвикува таложење на одреден растворен хемиски вид.
• Таложна гравиметрија- гравиметриска метода во која аналитички сигнал е маса та на талогот.
• Таложна титрација-титрација при која реакцијата меѓу титрантот и аналитот доведува до создавање талог.
• Тежински процент-маса на растворена супстанца, во грами, што се содржи во 100 g раствор.
• Тежинско –волуменски процент –маса на растворена супстанца, во грами, што се содржи во 100 mL раствор.
• Темна струја- струја  присутна во детекторот на фотони кога до него не доаѓа зрачење од изворот.
• Температурно програмирање-процес на промена на температурата на колоната за подобрување на ефикасноста на раздвојувањето на растворените супстанци.
• Теориски модел-модел што го опишува одговорот на даденсистем, кој што има теориска основа и може да биде изведен од теориски принципи.
• Теренска матрица-слепа проба подготвена на терен.
• Термогравиметрија-вид гравиметрија што се темели на испарливост, во која се следи промената на масата на примерокот при негово загревање.
• Термограм-график кој ја прикажува промената на масата како функција од примената на температурата.
• Тест на издржливост (ruggedness тест) процес на оценка на методата за да се одредат факторите чија мала промена на вредностите има значително влијание врз резултатите од методата.
• Тест на значајност-статистички тест за утврдување дали разликата меѓу две вредности е значителна.
• Техника-хемиски или физички принцип што се користи за анализа на одреден примерок.
• Течно –цврста апсорпциона хроматографија-варијанта на течна хроматографија во која стационарната фаза е цврст атсорбенс.
• Титрант-реагенс додаден на раствор што содржи аналит чиј волумен игра улога на аналитички сигнал.
• Титрација со истиснување-титрација во која аналитот заменува одредени компоненти, обично во состав на комплексите, пошто истиснатата компонента се определува титриметриски.
• Титрациона грешка-определена грешка при титрација, што се јавува како резултат на разликата меѓу завршната и еквивалентната точка.
• Титриметрија-метода во која волуменот претставува аналитички сигнал.
• Титриметриска крива-график кој што го прикажува одвивањето на титрацијата како функција на додадениот титрант.
• Толеранција-максимална определена мерна грешка за опрема или за инструмент, специфицирана од производителот.
• Тотална аналитичка техника-техника во која сигналот е пропорционален на апсолутното количество на аналитот; се нарекува и „класична“ техника.
• Точност-мера за усогласеноста меѓу експериментален резултат и неговата очекувана вредност.
• Трансмитанца-однос на моќноста на зрачењето што поминува низ примерок и моќноста на зрачењето од изворот.
• Транспортна слепа проба-слепа проба подготвена во лабораторија, за да ги придружува садовите со примероците на терени во лабораторија.
• Триплетна ексцитирана состојба-eксцитирана состојба со неспарени електронски спинови.
•  t-тест –статистички тест за споредување на две средни вредности со цел да се утврди дали нивната разлика е премногу голема за да може да се објасни со неодредена грешка.
• Турбидиметрија –метода во која се мери пригушувањето на пропуштеното зрачење поради негово расејување.

У

• Условна константа на формирање-рамнотежна константа за метал-лиганд комплекс за специфични услови на растворот, како што е, на пр., pH.
• Усогласување на матрица-подесување на матрицата на надворешниот стандард да биде иста со матрицата на примерокот што треба да се анализира.

Ф

• Фактор-својство на даден систем што експериментално се менува и кое што може да влијае на одговорот.
• Фактор на капацитет- мера за јачината со која растворената супстанца се задржува на стационарната фаза.
• Фактор на раздвојување –мера за ефикасноста на раздвојувањето при раздвојување на аналитот од хемиските видови што пречат при анализата.
• Фактор на селективност –однос на факторите на капацитет за две растворени супстанци,  што ја покажува селективноста на колоната за една од растворените супстанци.
• Фарадеев закон-струјата или електричниот полнеж што се ослободуваат при редокс реакција се пропорционални на бројот на моловите на реактантите и на производите на реакцијата.
• Фарадеева струја-струја во електрохемиска ќелија што потекнува од реакција на оксидација или на редукција.
• Фиаграм-графички приказ на одговорот на детекторот како функција на времето, во анализа со проточно инјектирање.
• Филтер-селектор на бранова должина што користи или апсорпција, или конструктивна и деструктивна интерференција, за контрола на интервалот на избрани бранови должини.
• Филтерфотометар-едноставен инструмент за мерење апсорбанца, што користи апсорпциони или интерферентни филтри за избор на бранова должина.
• Флуоресценција-eмисија на фотон кога аналитот се враќа во пониска енергетска состојба со ист спин што го имал во состојбата со повисока енергија.
• Флуорометар –инструмент за мерење на флуоресценција што користи филтри за селекција на ексцитациона и емисиона бранова должина.
• Фонски фотони-зрачење што доаѓа до детекторот, а кое што не го следи оптичкиот пат од изворот до детекторот.
• Формален потенцијал-потенцијал на редокс реакција за специфични услови што се однесуваат на растворот, како што се pH и јонски состав.
• Формалност-број молови растворена супстанца, без оглед на нејзината хемиска форма, во литар раствор.
• Формулска тежина –маса на соединение која што содржи еден мол.
• Фосфоресценција-емисија на фотон при враќање на аналитот во пониска енергетска состојба со спин обратен од спинот во повисоката енергетска состојба.
• Фотодиодна низа-линеарна низа на фотодиоди која што овозможува симултана детекција на зрачење од неколку бранови должини.
• Фотолуминесценција –емисија која што следи по апсорпција на фотон.
• Фотон-честичка на светлина со енергија еднаква на hν.
• Фреквенција-број на осцилации на електромагнетен бран во една секунда.
• Фронтално земање примерок-земање примерок од пареата над течна фаза.
• F-тест –статистички тест за споредба на две варијанци со цел да се утврди дали разликата меѓу нив е премногу голема за да може да се припише на неодредена грешка.
• Фундаментална анализа-анализа чија цел е да се унапредат можностите на аналитичките методи.

Х

• Хемилуминесценција-eмисија индуцирана со хемиска реакција.
• Хендерсон –Хаселбах-ова равенка-равенка со која е даден односот меѓу pH на пуферот и релативните количества на конјугираните слаба киселина и слаба база.
• Хетероген-неуедначен по состав.
• Хидродинамичка волтаметрија-варијанта на волтаметријата во која растворот механички се меша.
• Хидродинамичко инјектирање-техника на инјектирање во капиларна електрофореза која користи притисок за инјектирање на примерокот во капиларна колона.
• Хистограм-график кој што го прикажува бројот на мерењата како функција од интервалот на измерените вредности.
• Хомоген талог-таложење при кое талогот се формира во средина во која се создава таложниот реагенс.
• Хомоген –со рамномерна распределба на составот.
• Хроматограм-графички приказ на сигналот на детекторот како функција од времето на елуирањето или од волуменот.
• Хроматографија во колона-вид хроматографија во која стационарната фаза е сместена во колона.
• Хроматографија-раздвојување при кое растворените супстанци се распределуваат меѓу мобилната и стационарната фаза.
• Хроматографија со јонска размена –варијанта на течна хроматографија при која стационарната фаза е јоноразменувачка смола.
• Хроматографија со суперкритичен флуид –сепарациона техника во која мобилната фаза претставува суперкритичен флуид.
• Хромофор-специфични врски или функционални групи во молекулата одговорни за апсорпција на точно определена бранова должина од светлината.

Ц

• Цврсто –фазна јон селективна електрода-јон селективна електрода базирана на тешкорастворлив неоргански кристален материјал.
• Цврсто –фазна микроекстракција –цврсто фазна екстракција при која цврстиот атсорбенс е нанесен на кварцно влакно поставено во игла од шприц.

Ч

• Чист реагенс (reagent grade); со чистота за аналитички цели; чистота на реагенси, во согласност со стандардите

Џ

• Џонсов редуктор-колона за редукција наполнета со цинков амалгам како редукционен реагенс.
• Џулово загревање-загревање на спроводлив раствор приминување на електрична струја низ него.

Ш

• Ширина на базна линија-ширина на хроматографска лента, мерена на базната линија.

Преземи го каталогот непознати зборови по аналитичка хемија во pdf