Неутрализација на отров од инсекти

Неутрализацијата на отров од инсекти може да зависи од видот на инсектот, бидејќи различни инсекти произведуваат различни видови на отрови. За среќа, на нашиве простори нема некои инсекти со силни отрови, како на пример мравката куршум (од Америка) чиј отров содржи паралитички токсини кои предизвикуваат интензивна болка што трае до 24 часа. Еве некои основни совети за третман за најчестите каснувања од инсекти кај нас:

1. Ако сте каснати од пчела, оса или друг инсект кој остава осило, веднаш отстранете го со внимателно стружење со остар предмет без да го стискате.
2. Измијте ја каснатата или боцнатата површина со сапун и вода за да се намали ризикот од инфекција.
3. Ставете ладна облогa (како крпа натопена во ладна вода или пак мраз, завиткан во крпа) на местото за да се намали болката и отокот.
4. Ако се појави алергиска реакција (јадеж, оток), може да се земе антихистаминско средство (како дифенхидрамин).
5. За каснувања од пчели, може да се нанесе паста од сода бикарбона и вода. За каснувања од оси, оцетот може да помогне да се неутрализира отровот.
6. Ако симптомите се сериозни, како што се потешкотии со дишењето, забрзан срцев ритам или обилен оток, веднаш побарајте медицинска помош.

Важно е да се напомене дека секоја ситуација е различна, и ако имате алергиски реакции или сериозни симптоми, побарајте професионална медицинска помош.

Како се збира отров од пчели без да им се наштети на пчелите

Отровот од пчела, познат и како апитоксин, е комплексна мешавина од различни биоактивни соединенија. Главните компоненти на пчелиот отров вклучуваат:

1.Мелитин: Ова е најзастапената и најактивната состојка, која сочинува околу 50% од сувата маса на отровот. Мелитинот предизвикува болка и воспаление и има моќни антибактериски и антивирусни својства.

2. Фосфолипаза А2: Овој ензим ја разградува фосфолипидната мембрана на клетките, што доведува до уништување на клетките и предизвикува воспаление. Тој е исто така главен алерген во пчелиот отров.

3. Хиалуронидаза: Овој ензим ги разградува хиалуронските киселини, кои ги држат клетките заедно, со што се овозможува ширење на другите компоненти на отровот низ ткивото.

4. Апамин: Ова е невропептид кој има ефекти врз нервниот систем, вклучително и блокирање на одредени канали за калиум во клетките. Една интересна карактеристика на апаминот е пропустливоста на крвно-мозочната бариера која му дава пристап на апаминот до централниот нервен систем

NH₂-Cis-Asn-Cis-Lys-Ala-Pro-Glu-Tre-Ala-Ley-Cis-Ala-Arg-Arg- Cis-Gln-Gln-His-CONH₂

5. Адолапин: Овој пептид има антивоспалително и аналгетско дејство, што е интересно бидејќи пчелиот отров генерално предизвикува болка и воспаление. Полипептидниот синџир се состои од 103 амино киселини, не содржи цистеин, метионин, триптофан, a N-терминалниот остаток на аминокиселината е глицинот.

6. Хистамин: Ова соединение е одговорно за локалната алергиска реакција, вклучувајќи јадеж и оток.

7. Допамин и норадреналин: Овие невротрансмитери имаат улога во модулирање на болката и одговорот на телото на стрес.

Овие компоненти заедно предизвикуваат болка, воспаление и алергиски реакции по каснувањето од пчела. За некои луѓе, каснувањето може да биде опасно, особено ако се алергични на некоја од овие компоненти, што може да доведе до анафилактички шок.

Отровот од оса е исто така сложен и содржи различни биоактивни компоненти, но е различен од пчелиот отров во некои клучни аспекти. Еве некои од главните компоненти на осиниот отров:

• Мастоцит-активирачки пептид: Ова е главен пептид во осиниот отров, кој предизвикува ослободување на хистамин од мастоцитите, што доведува до воспаление и болка.
• Фосфолипаза А1: Слична на фосфолипазата А2 во пчелиот отров, но малку различна по структура. Овој ензим ја разградува фосфолипидната мембрана на клетките, што предизвикува клеточна смрт и воспаление.
• Хиалуронидаза: Како и кај пчелите, овој ензим ги разградува хиалуронските киселини во сврзното ткиво, овозможувајќи брзо ширење на отровот низ ткивата.
• Ацетилхолин: Ова е невротрансмитер кој предизвикува болка и локални нервни реакции на местото на каснувањето.
• Хистамин: Присутен и во осиниот отров, хистаминот предизвикува локални алергиски реакции, како што се црвенило, оток и јадеж.
• Сератонин: Ова е хормон и невротрансмитер кој може да предизвика болка и локален воспалителен одговор.

Во споредба со пчелиот отров, осиниот отров има помалку специфични алергени, но може да предизвика силна реакција кај луѓето кои се алергични. Осите, за разлика од пчелите, можат да каснат повеќепати, бидејќи нивното осило не останува заглавено во кожата.

Во однос на киселините, иако осиниот отров содржи ензими кои можат да дејствуваат во кисела средина, самиот отров не се смета за киселина. Како и кај пчелите, присутните компоненти може да влијаат на pH вредноста на ткивото на местото на каснувањето, предизвикувајќи воспаление и болка.

И пчелиот и осиниот отров содржат компоненти кои можат да влијаат на pH вредноста на местото на каснувањето, но тие не се класични бази (алкалии) како натриум хидроксид или амонијак. Сепак, постојат одредени аспекти на овие отрови што може да се разгледуваат во контекст на киселинско-базни својства:

Пчелиот отров има тенденција да биде малку кисел по природа поради присуството на различни ензими и пептиди кои предизвикуваат воспаление. Осиниот отров, од друга страна, има малку алкална природа во споредба со пчелиот отров. Тоа значи дека осиниот отров може да се смета за малку базен, но не е класична база.

Оваа разлика во pH може да влијае на начинот на кој кожата и ткивото реагираат на каснувањето. На пример, во народната медицина понекогаш се препорачува нанесување на благо кисела супстанца, како оцет, за каснување од оса, што теоретски би можело да помогне да се неутрализира алкалната природа на осиниот отров. Спротивно на тоа, содата бикарбона (која е базна) понекогаш се користи за ублажување на каснувања од пчели, бидејќи пчелиот отров е малку кисел.

Содата бикарбона (натриум хидрогенкарбонат) и оцетот (разредена оцетна киселина) делуваат на различни принципи во контекст на неутрализација на отрови:

Сода бикарбона е слаба база. Кога се применува на кожата, таа може да неутрализира кисели супстанции со кои доаѓа во контакт. На пример, пчелиот отров е благо кисел, така што сода бикарбона може да помогне во неутрализирање на киселоста на отровот, што теоретски би требало да ја намали болката и воспалението. Кога натриум бикарбонат реагира со киселина, на пример, киселите компоненти на пчелиот отров, се ослободува јаглерод диоксид (CO₂) и се формира вода и натриумова сол. Оваа реакција е неутрализација, која ја намалува киселоста на отровот.

NaHCO₃+ H⁺ → Na⁺ + H₂O + CO₂

Оцетот е слаба киселина. Кога се применува на кожата, може да помогне во неутрализирање на алкални супстанции. Осиниот отров има малку алкална природа, па оцетот може да помогне да се неутрализира таа алкалност, што може да ја намали болката и воспалението. Кога оцетот (кој содржи оцетна киселина) реагира со базни компоненти, тие реагираат за да формираат вода и ацетати, кои се помалку иритациони.

Реакција: CH₃COOH + OH^- → CH₃COO- + H₂O

Можеби тука некаде се крие и најбараниот лек?

Ако има некаква правда или ако навистина Природата знае што прави, лекот за рак ќе биде заслуга на оваа најблагородна душа: Пчелиниот отров е во фаза на проучување оти мелитинот (состојка на апитоксинот), има потенцијал да уништува клетки на рак и да спречува раст на туморите.

Мелитинот е главна компонента на пчелиниот отров и има својства кои можат да ја оштетат мембраната на клетките, вклучително и клетките на ракот. Некои истражувања сугерираат дека мелитинот може да предизвика апоптоза (програмирана клеточна смрт) на клетките на ракот без да ги оштети здравите клетки. Мелитинот исто така покажува потенцијал да го блокира растот на крвните садови што го хранат туморот (антиангиогенеза), со што може да го ограничи неговиот раст.